Nazwa: Batuta J.W. Claytona; Osoby związane z obiektem: J.W. Clayton; Datowanie: 1904; Kraj: Wielka Brytania; Miejscowość: Leeds, Swinnow; Materiały: czarne drewno, srebro; Wymiary: długość 52,2 cm, średnica 1,9 cm; Własność: Kolekcja Jana Stanisława Witkiewicza; Numer inwentarzowy: JSW 166; Informacje o obiekcie:

czarna batuta ze srebrnymi okuciami; trzon stożkowy z czarnego drewna (hebanu?), okucie części uchwytowej lekko rozszerzone z zaokrąglonym szczytem, zdobione grawerowanym motywem liści akantu; w ok. 1/3 długości trzonu srebrny pierścień rozszerzony w miejscu grawerowanej w ramce inskrypcji; pierścień i okucie czubka batuty zdobione analogicznie motywem liści akantu. Według znaków złotniczych wyrób cechowany w Londynie w 1904 r., znak wytwórcy E·N (Ebenezer Newman & Co.). Zgodnie z inskrypcją batutę otrzymał J. W. Clayton od chóru kościoła metodystycznego w Swinnow (prawdopodobnie dzielnica Leeds) we wrześniu 1904 r. Skrót UMFC oznacza United Methodist Free Church

; Inskrypcje: na pierścieniu: PRESENTED / TO / Mr. J. W. Clayton / BY THE / SWINNOW / U.M.F.C. CHOIR / SEP^T. 21.1904.; Karta katalogowa:

Joanna Gul, konsultacja: Magdalena Szmida-Półbratek (Muzeum Miejskie Wrocławia)

;

<< Powrót