Batuta Jamesa H. Farquhara

fot. Waldemar Kielichowski © Instytut Muzyki i Tańca, Warszawa

Nazwa: Batuta Jamesa H. Farquhara; Osoby związane z obiektem: James H. Farquhar, Band of Hope; Datowanie: 1889; Kraj: Wielka Brytania (Szkocja); Miejscowość: Selkirk; Materiały: ciemne drewno politurowane, srebro; Wymiary: długość 56,2 cm, średnica 2,4 cm; Własność: Kolekcja Jana Stanisława Witkiewicza; Numer inwentarzowy: JSW 84; Informacje o obiekcie:

czarna batuta ze srebrnymi okuciami; trzon stożkowy z ciemnego drewna politurowanego; okucie części uchwytowej długie, lekko rozszerzone, zdobione tłoczonym motywem wici roślinnej; w 2/5 długości trzonu srebrny pierścień z grawerowaną inskrypcją w ramce w kształcie tarczy; okucie czubka oraz pierścień zdobione analogicznie do uchwytu. Według znaków złotniczych wyrób cechowany w Birmingham w 1889 r., znak wytwórcy J.H. Jedna z najpiękniejszych batut w kolekcji, zgodnie z inskrypcją należała do Jamesa H. Farquhara, który otrzymał ją 1 kwietnia 1890 r. od dzieci z zespołu Band of Hope przy kościele Heatherlie (Selkirk w Szkocji)

; Inskrypcje: PRESENTED TO / JAMES H. FARQUHAR / BY THE CHILDREN / OF THE HEATHERLIE CHURCH BAND OF HOPE / April 1st 1890. SELKIRK; Karta katalogowa: Joanna Gul, konsultacja: Magdalena Szmida-Półbratek (Muzeum Miejskie Wrocławia);

<< Powrót