czarna batuta, bogato zdobiona metalowymi okuciami i wstęgą; trzon cylindryczny, przedzielony wizualnie na 3 części; w środkowej części trzon owija wąska, metalowa wstęga z grawerowaną inskrypcją, po obu stronach wstęgi metalowe pierścienie z grawerowanym motywem wici roślinnej; okucie uchwytu długie, z wyodrębnionymi dwoma pierścieniami z grawerowanymi odmiennymi motywami wici roślinnej (jeden z nich, z pięciopalczastymi liśćmi, widnieje też na batucie z kolekcji J.S. Witkiewicza, nr JSW 119), zakończone spłaszczoną gałką, zdobioną wokół ornamentem roślinnym; okucie czubka batuty długie, zdobione dwoma pierścieniami z wicią roślinną analogicznie do uchwytu, koniec zaokrąglony, zakończony metalową kuleczką. Według inskrypcji batutę otrzymał kapelmistrz A. Firchow w 1892 r. w Świnoujściu (niem. Swinemünde, ówczesne Prusy) od członkiń niemieckiego Związku Ojczyźnianego Kobiet (organizacji charytatywnej wspomagającej poszkodowanych na wojnie). Razem z batutą zachował się krótki list rodzinny z datą 29.07.1923 w którym ciotka Käthe przekazuje pamiątkową batutę Heinijungowi, wnukowi kapelmistrza Firchowa. Do listu dopisano informację z datą 24.03.1947 o znalezieniu batuty przez panią Fuhrmann w ruinach domu przy Uhlandstrasse 136 (w nieznanym mieście - Berlinie? Wrocławiu?). Batuta zakupiona w Polsce
; Inskrypcje:Herrn Kapellmßter [sic] A. Firchow in Dankbarkeit gewidmet vom Vaterl. Frauen-Verein Swinemünde 1892
; Karta katalogowa: Joanna Gul na podstawie informacji właściciela;<< Powrót