trzon z czarnego drewna i kości słoniowej; uchwyt z kości, zdobiony zaczernionym wzorem wici roślinnej wyrastającej z doniczki, ornamentami geometrycznymi oraz wypukłymi pierścieniami, inkrustowanymi okrągłymi wstawkami z masy perłowej; szczyt uchwytu zakończony małą, metalową kuleczką; czubek batuty z kości zdobiony podobnie, zakończony kuleczką z kości; część drewniana ozdobnie przewężona w połowie, zdobiona okrągłymi wstawkami z masy perłowej; na dolnej części trzonu przytwierdzona wstęga metalowa z miejscem na inskrypcję i wzorami roślinnymi. Na drewnianym trzonku blisko kościanego uchwytu ślad po brakującej tabliczce, przymocowanej gwoździkami. Batuta niemal identyczna (włącznie z wymiarami) z batutą nr JSW 120 z tej samej kolekcji, różni się jedynie detalami. Rysunek bardzo podobnej batuty z motywem donicy z rośliną widnieje w katalogach handlowych kilku firm muzycznych z przełomu XIX i XX w. (C. Bruno & Son, Nowy Jork, USA, ok. 1890; G. und A. Klemm, Markneukirchen, Niemcy, ok. 1900), w tym identyczny (jedynie bez widocznej kuleczki na szczycie uchwytu) w katalogu firmy J.W. Jenkins’ Sons Music Co. (Kansas City, USA; obecnie Jenkins Music Company) z ok. 1890 r. w cenie 17,5 dol.
; Inskrypcje: brak; Karta katalogowa:Joanna Gul, konsultacja: Magdalena Szmida-Półbratek (Muzeum Miejskie Wrocławia)
;<< Powrót