Nazwa: Batuta Johanna Straussa; Osoby związane z obiektem: Johann Strauss (syn); Datowanie: koniec XIX w.?; Kraj: Austria; Miejscowość: Wiedeń; Materiały: drewno, kość; Wymiary: długość 34,9 cm, średnica 2,1 cm; Własność: Kolekcja Jana Stanisława Witkiewicza; Numer inwentarzowy: JSW 118; Informacje o obiekcie:

batuta z misternie rzeźbionymi kościanymi końcówkami, trzon cylindryczny z czarnego drewna politurowanego, krótsza z końcówek kościanych rzeźbiona w koncentrycznie rozmieszczone motywy rozety, perełkowania i liści, na drugiej, dłuższej końcówce (dł. 11 cm) rzeźbione analogiczne wzory, tarcza z miejscem na inskrypcję oraz skrzypce, instrumenty dęte i zwój nut na tle wieńca laurowego; zwieńczenie końcówki w kształcie liry; blisko krótszej kościanej końcówki na trzonie widoczne otwory po dawniej przymocowanej tabliczce, prawdopodobnie z inskrypcją. Według J.S. Witkiewicza batuta należała do Johanna Straussa (nie jest jasne, którego z rodziny Straussów), można przypuszczać że pochodziła z Wiednia. Wykazuje duże podobieństwo do batuty nr JSW 117 w tej samej kolekcji

; Inskrypcje: brak; Karta katalogowa:

Joanna Gul, konsultacja: Magdalena Szmida-Półbratek (Muzeum Miejskie Wrocławia)

;

<< Powrót